Öyle anlar oluyor ki bazen,Tutamadığım kendimiDelip geçiyor kalbimi sana olan tüm hislerimKaplıyor vücüdumu,Senden ibaret oluveriyorumİşte bu şiiri sana böyle bir anda yazıyorum.Bakıyorum duvarlaraOnların bana baktığı gibiSeni görüyorum bazenBir görünüp bir kayboluyorsunUmutlarım gibiSen de onlar gibi gidiyorsunBir daha da gelmiyorsunHaykırasım var adını duvarlaraAma umutsuzluk bitiriyor beni içten içe,Ne yaparsam yapayım, geri gelmiyorsun!Aslında hiç yoktun sen, hiçbir zaman benim olmadınOlmayacaksın da...Bazen bir bahar rüyası, bazen de bir kabus gibisin,Aylar,yıllar geçse de kurtulamıyorum senden,Her kapı sana çıkıyor, bense onları açmaya korkuyorum.Nâzım geliyor aklıma birden, başa dönüyorum tekrar;Önemli olan zamana bırakmak değil, zamanla bırakmamaktır.
