Ve açık ışıkları herkesin mahallede
Belli ki zihinleri de dolu, odaları gibi
Yeni dolmuş mürekkebi kalemimin
Kirli bir mavi gibi akar
Yorulmuş bir gökyüzü gibi
Bekler akacak umutları, sabırla
Yükseldikçe arınacak mavilerini
Benim gözlerim ise dalmıştır
Yine bilmediğim yerlere ve suretlere
Bakmaktan korktuğum yer hariç her yere
Bekleyerek ucube sürprizleri
Ve suretleri, bir kuş tüyü kadar hafif
Asıl yorgunluğu düşüp kalkmaktır
Bir değil binbir kuş tüyünün peşinde
Yerdeyken, uçanları kovalamaktır
Umutsuz bir yastık savaşının;
En kanlı cephesinde
28.07.2021
Bomonti
