Gökten Uzak

Söyle neylesin bu can sensiz

Gözlerin üstümde olmadıkça

Ellerini tutarak sımsıkı

Seni kalbime sokamadıkça

Söyle neylesin bu can sensiz

Kalabalıklara karışınca

Her beden kapısına kalbimin

Bir sonraki kadar uzak olunca

Söyle neylesin bu can sensiz

Sen başka kentleri dolaşınca

Koca İstanbul gelir bana dar

İncisi boynunda olmayınca

Söyle neylesin bu can sensiz

Safi fotoğrafların olunca

Neyleyim koca mavi denizleri

Sen bana gökten uzak olunca

30.06.2021

Bomonti, İstanbul

Bir Harbiye Akşamı

Gölgesindeyim bu gece hilâlin

Daha naziktir pek çoğumuzdan

Bir nişanedir bana gökyüzünde

Devr-i ser-agaz olacak günlerin

Bir bayrak sallanır onun ışığında

Hatırlatarak en acı hakikatleri

Bir nişanedir o bana gökyüzünde

Mazhar olmak istediğim yerler için

Bir koku sinmiş bu sırada üstüme

Bir yabancı belki, ya da bir tesadüf

Kalacak gibi üstümde, hangi yoldan

Yürürsem yürüyeyim bu gece vakti

Hepsinin üstünde ise üstümde

Bir ölü toprağı, incecik durur

Kalkıp kalkmayacağı ise meçhulde

Belki de rüzgar onu bir gün savurur

15.06.2021

Harbiye, İstanbul

Bir Genç Hanımefendi

Bir genç hanımefendi, mutlu gözüken

Yeni umutlarla çok uzaklarda evinden

Bir sis bulutudur ardı görünmeyen

Bilemem ne olur, gidersem peşinden

Melul bakan gözlerindeki o ifade

Şaşırtıcı ve derindir ziyadesiyle

Ne der omzuna dokunmak istediğimde

Ağaçlar altında oturduğumuz bir günde

Saçlarından, okşayan boynunu benim yerime

Bir perçem düşer ki, erişerek zülüflerine

Tebehhüm de olsa, tatlı bir umut var yüzünde

Kavuşur muydu ellerimiz, bu kocaman şehirde

8.5.2021

Bomonti, İstanbul