Dünya'nın En Sevdiğim Yeri

İşte buradayım aylar sonra yine,

Dünya'nın en sevdiğim yerinde

Ana kucağı gibidir ak bulutları

Sevgilinin yanağı gibi yumuşaktır

İşte oradayım aylar sonra yine

Ortası kalktığın bankın az önce

Çoktan kayboldun gözden sen

Bir iç çekip sigaramı yakarken

İşte buradayım aylar sonra yine

Dünya'nın en sevdiğim yerinde

Sandalyem o bankmış gibi halen

Yetmemiş bulutlar iyileşmeme

30.12.2020

TK2550

İstanbul - Dalaman

Kavuşana Kadar

Aşkın heyecanı kaçar

Aşkını biraz tanıyınca

Büzülür tüm duygular

Gittiği yere ulaşınca

Bir çift ayak vadiler aşar

Sevgilinin kapısına kadar

İşte o an biter tüm yollar

Aşk çünkü, kavuşana kadar

29.12.2020

Bomonti, İstanbul

Aşk Panayırı

Görülmemiş bir adayı keşfeder gibi havadan

Gezebilsem vücut kıvrımlarında aşkla dolu

Dokunsa dudaklarım en nazik yerlerine

Sen, hiç hissetmeden, okşarcasına

Tutsam bir gece elinden sımsıkı

Koşsak seninle Boğaz'a bakarak

Roma Parkı'ndan Tophane'ye doğru

Aşk Panayırı'na yetişen iki avare gibi

Baksam keşke gözlerine o an

Sen kaçırmadan onları yakalasam

Alsam kalbimin içine bir anda

Oradaki düşleri sana anlatsam

Tutsam bir gece elinden sımsıkı

Bir anlık da olsa sana kavuşsam

Ama sen hiç bırakmasan ellerimi

Aşk Panayırı'na gelen iki avare gibi

29.12.2020

Bomonti, İstanbul

Bilesin

Yürüdüğüm bu yollar, senin için

Koca bir hiç uğrunadır, bilesin

Uykusuz gecelerim, hayaletinle

Aslında birer rüyadır, bilesin

Her güldüğüm an, bakarak yüzüne

Aslında birer gözyaşıdır, bilesin

Düşen her yaş gözümden, senin için

Aslında birer vedâdır, bilesin

İtiraf edemesen de, yüzüme

Bomboştur kalbin, bilesin

Buzla kaplı, atılmış bir köşeye;

Böyle geçmez koca ömrün, bilesin.

29.12.2020

Bomonti, İstanbul

Perde

Bir akşam yemeği bana kalan

Ve elbet eskiyecek fotoğrafların

Boş izmaritlerdir bana kalan

Ve kadehler sana kaldırdığım

Koca bir delik arkanda bıraktığın

Diğerleri gibi ona da alışacağım

Kokun ve gözlerin bana bıraktığın

Şüphesiz onları da unutacağım

Sesin duyulacak elbet hatrımda

Eşlik edecek hüzünlü şarkılara

Gözlerin belirecek rüyalarımda

Ama yetmeyecek uyandırmaya

Bir perde çekeceğim ben de geçmişe

Senin o gün çektiğin gibi yüzüme

Birer oh çekeceğiz bir gün seninle

Lakin habersiz birbirimizden de

Boş bir sandalye bana kalan

Günün birinde oturduğun

Tuttuğun ellerim bana kalan

Koklasam da sen olmayan

23.12.2020

Bomonti, İstanbul

Bir Günebakan Gibi

Karanlıklar içindeyim

Yakan güneşin altında

Boynum bükük toprağa

Bir damla suya hasret

Zavallı bir günebakan gibi

Çaresizlik içindeyim

Ama devâm karşımda

Günlerdir beklediğim dudakların

O su damlasıdır, muhtacım

Döndürecek beni hayata

Yalnızlıklar içindeyim

Oysa avuçların avuçlarımda

Yüzündeki o tek gülüş ki,

Isıtırdı soğuyan ruhumu

Dönerim belki kalabalıklara

Suretin ne kelimedir ki

Tezahürü bile bir fırtına

Esip gürledikçe duramam dik

Alevler dolup taşar içime

Ve sönmez gözyaşlarımla

23.12.2020

Bomonti, İstanbul