O yavaşça terk ederken
Yaman bir fırtına çarptı
Köhne kapıyı arkasından
Yaz yine bir buharlı misali
Yol aldı dalgalar arasından
Her gidişinde özlediğim
Lakin her bir gelişinde
İttiğim o elimin tersiyle
Eksildiğim her gidişinde
Kalbi kırık sevgilimdir yaz
Biz kez daha, aynı sabırla
Geldin ve sessizce gittin
Ben kovdukça sen bekledin
Bu sefer aşık olurum diye
İncitirken ben, ısıtmakla yetindin
Gelişindeki asık suratımın yerini
Gidişinde yorgun bir beden aldı
Giderek tükenen gözyaşlarım
Arıtamaz oldu kalbimin kirini
Kara bulutların gölgesine
Gizlenmek tek çare kaldı
Ben kötülükler ettikçe
Kızmadın, bağırmadın
En büyük ödül ve ceza
Her sonbahar kapıma
Eski yalnızlığımı bıraktın
Hoşçakal yaz, bu sefer de
Aznavour'u bizden aldın
Dinleme beni, yine gel
Sebepsiz bir mutluluğa,
Bile yeter senin adın
01.10.2018
Kuşadası
