Tam ortasındayız,
Gecenin;
Nizami bilinmezliğin
Amansız bir hastalığın
Pençesinde gibi
Bekleriz her gün
Yitip gitmesini;
Her ne kadar olsak da
Geri döneceğinden emin
Biraz korkarak,
Biraz da heyecanlı
Yeni umutlar ekeriz
Geceleyin.
Güneşi görür görmez
Olmayan hasadı biçeriz
Gün batana değin
Bizim kabahatimiz
Değilmiş gibi
Söz veririz, utanmadan
Kendimize, sevdiklerimize
Geceleyin
Güneşi görür görmez
Umutlarımızı ezer geçeriz
Kor bir ateşmişçesine
Gün ışığı, kızgın
İncitiriz birbirimizi
Gün batana değin
Yapayalnız düşene dek
Ansızın bir,
Geceleyin
25.12.2016
İstanbul
