Aralık 28, 2015

Bir Kalp Uyanıyor

Hava soğuk,
Bir pazar gecesi
Ve Noel'deyiz.
Sokaklarda mesut insanlar
Ben ise farkında değilim;
Ne yılın bittiğinin,
Ne havanın soğuduğunun
Ne de mesut insanların.
Yolunu kaybetmiş biri gibi
Ağır ağır açılıp kapanıyor
Sürekli dalan gözlerim
Baktığı hiçbir şeyi
Görmüyor ve istemiyor;
Tek görmek istediğim
Orada değil çünkü
Kollarımda değil
Ve uyanıyorum,
Geçen bir trenin sesine
Üşüyorum, çünkü;
Sevdiğim kadın
Kollarımda değil.

27.12.2015
Berlin

Mutluluk Nedir?

Mutluluk nedir?
Çok uzaklardan gelen
Bir klarnet sesi mi
Yoksa zamanda yolculuk
Yaptığın bir metro istasyonu mu
Mutluluk nedir?
Soğuk ve kasvetli bir kış akşamı
Konuşacak birinin olması mı?
Yoksa uyandığında her sabah
Görebilmek midir yapraksız ağaçları
Mutluluk nedir?
Bisiklete binmek midir,
17 Temmuz Caddesi'nde?
Yoksa Central Park'ta
Oturmak mıdır göl kenarında
Uykuya dalmak mıdır;
Bir cazbant çalarken yanında
Sevdiğin kadın kollarında
Huzurla nefes alıp verirken?

15.12.2015
Tiergarten, Berlin

Piyade

Bir genç adam yürüyor
Yeşil bir tulumun içinde
Adımları topal
Yorgun belli ki;
Yüzü yaralı ve kanar
Tulumu da pislik içinde
Arkasında harabe olmuş
Bir ortodoks kilisesi
Daha tükenmişi varsa,
Bu genç adamdan
O kilise olabilir.
Etrafındaki piyadeler
Mutluluktan sarhoş
Lakin bu genç adam
Yürüyor sadece
Yıkılmış bir köprüye doğru
Onlar yoldaş Stalin'in adını haykırırken
Genç adam farkında değil
Berlin'i mi almışlardı
Yoksa sadece
Leningrad mı kurtulmuştu
Şuuru kaybolmuş denilebilir
Hatırlamadığı bir valsin içinde.

12.02.2015
İstanbul

Bazı Geceler

Bazı geceler,
Sabaha çıkmamalı
Neler yaşattıysa
Hepsini karanlıkta bırakmalı

Ya usulca çekip gitmeli
Mana yoksunu bu kainattan
Ya da sabahı beklemeli; karanlıkta,
Kuruyan kalpler kavuşana kadar ruhuna

Bazı geceler
Sabaha çıkmamalı
Herkes sevdiğine kavuşana,
Ve saman kağıdına yazılmış;
Peri masalları gerçek oluncaya kadar.


12.05.2015
İstanbul

Hepimiz

Hepimiz yalnızız aslında,
Küçük insanların küçük dünyasında
Büyük bir hiçten ibaret, bildiğimiz
Bilgi aslında kocaman bulutların arasında

Hepimiz günahkarız aslında,
Doğar, yaşar ve ölürüz
Ama en çok yalan söyleriz
Birbirimizi severken bile.

Herkes en çok kendini sever aslında,
En değerlisi O'dur
7 milyarlık bir güruhun
Tam ortasında

Hepimiz yalnızız aslında,
Hepimiz kötü,
Hepimiz kalpsiz,
Hepimiz yalancı,
Hepimiz çıkarcı,
Hepimiz üzgün,
Hepimiz tatminsiz;

Bir tepeden çıkıp baksak kainata
Yalnızız aslında.

10.10.2013
İstanbul