Saçlarım savrulurdu
Aklar her gün artarken
Berlin'in serin rüzgarında
Tempelhof'un çayırında
İzlerken mutlu insanları
Savrulurdu saçlarım
Çarparak düşlerime
Kalbimin içindekilere
Çingeneler bile
Koşuşurdu ve mutluydu
Ben izlerdim sadece
O mutlu insanları ve
Yavaşça sarhoş olurken
Dilerdim tek üzüntümün
Artık şiir yazamamak olmasını
Yavaşça sarhoş olurken
13.08.2016
Tempelhof, Berlin
