Kahküllü bir kız çıktı önüme
Dün gece bir anda Kadıköy'de
Biraz mahcup güzel gözleri
Bense güldüm bakarak yüzüne
Kahküllü kız konuştu benimle
Sigara içerek yanımda, sessizce
Bir şeyler anlattı sesi biraz puslu
Bense güldüm bakarak yüzüne
Kahküllü kız baktıkça yüzüme
Kalbim ağır geldi göğsüme
Bir fırtına konuşturan yaprakları
Bastırdı sesleri, kaldım kendimle
Kahküllü kızın elini tuttum ne cesaretse
Fırtına ve dalgalar tokat gibiydi yüzüme
Ve kalbim dörtnala koşar bir süvari artık
Çaresiz, kahlüllü kızı öptüm sarıldım beline
Kayboldu her şey ve zaman durdu aniden
Hayata geri dönmüş gibi sessizce yeniden
Ellerim ve ben hoşçakal dedik biraz üzgün
Burnumda kokusu, aklımda suretiydi yek
Pamuk gibi yüzü her göz kırpışımda yeniden
15.09.19
İstanbul
