Don Kişot

13.03.2010

Uçmaya çalıştık gecenin derinlerine

Soğuk tutmadı bizi havada, tutmuş muydu ki hiç?

Bugüne kadar...

Acı kaldı ellerimizde, gözlerimizde de yaşlar.

Düşerken sabahın gelişine

Boş çırpınışlardı tek hatırladığımız

Sen prenses oldun, ağlayan Don Kişot bense

Kitaptan farklıydı bu sefer, sarılmıştık biz birbirimize

Düşerken bile...